เปิดตัวหนังสือ “SME Big Idea คิด เขย่าโลก”
October 31st, 2014
ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์ แจกลายเซ็นต์และบรรยายหัวข้อ “SME Big Idea คิด เขย่าโลก” ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ เมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2557 ที่ผ่านมา
Categories: Uncategorized | No Comments
JIB Computer เปิดร้าน MINE by JIB Computer
October 31st, 2014
รูปโฉมร้าน MINE by JIB ที่ Central Plaza พระราม 2 ที่ถูกวางกลยุทธ์จากทีมงานของ ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์ ได้ถูกเปิดตัวอย่างไม่เป็นทางการด้วยบุคลิกและตัวตนใหม่ที่แตกต่างจาก JIB Computer (21 ตุลาคม 2557)
Categories: Uncategorized | No Comments
SSP Health Brand Strategy Workshop
October 31st, 2014
ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์ พร้อมทีมงานจัดทำ Brand Strategy Workshop เพื่อสร้างแบรนด์ให้กับบริษัท SSP เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2557 ท่ี่สำนักงานถนนลาดพร้าว
Categories: Uncategorized | No Comments
SME THAILAND FAIR
October 31st, 2014
ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์ ได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรบรรยายหัวข้อ กลยุทธ์การสร้างแบรนด์ให้กับผู้ประกอบการและผู้สนใจในงาน SME THAILAND FAIR เมื่อวันที่ 27 กันยายน 2557 ที่ผ่านมา ณ Impact เมืองทองธานี
Categories: Uncategorized | No Comments
NAO Growth Management Workshop
October 31st, 2014
ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์ เป็นวิทยากรบรรยายเกี่ยวกับหัวข้อการตลาดและศิลปะการคิด ให้กับพนักงานฝ่ายขายของบริษัท NAO Global เมื่อวันที่ 26 กันยายน 2557 ที่สำนักงานถนนสุขุมวิท ซอย 62
Categories: Uncategorized | No Comments
คุณเคยถูกแบรนด์ลงโทษหรือเปล่า?
October 21st, 2014
เช้าตรู่ของวันหนึ่งผมมีภารกิจที่ต้องเดินทางไปจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อไปบรรยายให้กับผู้ประกอบการ SME ประมาณ 80 ชีวิตในโครงการบ่มเพาะวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเรื่องการสร้างแบรนด์ของธนาคารชั้นนำแห่งหนึ่ง
การบรรยายของผมในเช้าวันนั้นที่จังหวัดเชียงใหม่จะต้องเริ่มเวลา 9 โมงเช้า ที่โรงแรมบูติคระดับ 5 ดาวใจกลางเมือง
ไฟลท์ของผมมีตารางการบินออกจากสนามบินดอนเมืองเวลา 6 โมงเช้า
เป็นกฎ กติการะดับสากลว่า ผู้โดยสารทุกคนจำเป็นต้องเดินทางถึงสนามบินเพื่อทำการ check-in เป็นเวลาอย่างน้อย 1 ชั่วโมงสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ และอย่างน้อย 2 ชั่วโมงสำหรับเที่ยวบินนานาชาติ
นั่นหมายถึงผมต้องถึงสนามบินเวลาตี 5และต้องตื่นเวลาตี 4 อาบน้ำ แต่งตัวภายใน 30 นาที และอีก 30 นาทีที่เหลือคือเวลาในการเดินทางจากบ้านไปสนามบินที่ดูจะเร่งรีบไปสักหน่อย
เมื่อถึงสนามบินตามกำหนดเวลาที่เตรียมไว้ ผมก็รีบเดินไปที่เคาน์เตอร์ของสายการบิน เพื่อทำการ check-in ยื่นบัตรโดยสารพร้อมกับบัตรประชาชนให้กับเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดิน
ในวินาทีนั้นเจ้าหน้าที่ของสายการบินเงยหน้าขึ้นพูดกับผมว่า
“คุณไม่ทราบหรือว่าไฟลทของเราดีเลย์”
ด้วยความตกใจ เพราะถ้าไฟลทดีเลย์ ปัญหาที่จะตามมาก็คือทุกอย่างที่ถูกจัดเตรียมไว้ที่เชียงใหม่จะต้องถูกกระทบกระเทือนทันที
การบรรยายแทนที่จะเริ่มได้ในเวลา 9 โมงเช้า ต้องล่าช้าไปเป็นช่วงเที่ยง
ผู้ประกอบการ SME 80 ชีวิตคงต้องเสียเวลารอผมเก้อ
สิ่งที่ผมเตรียมไว้ล่วงหน้าเพื่อการบรรยายก็ไม่สามารถถูกถ่ายทอดให้จบครบได้ในเวลา 1 วัน
หลังจากที่ได้ยินพนักงานบอกถึงความล่าช้าของการเดินทางเป็นหลายชั่วโมง ผมก็เริ่มโต้ตอบกับพนักงานคนนั้นว่า
“ถ้าผมรู้ว่าไฟลทดีเลย์ ผมจะรีบเดินทางออกจากบ้านตี 4 ครึ่งทำไม”
มันคงไม่ได้เป็นเรื่องสนุกที่ผู้โดยสารจะต้องอดหลับ อดนอนแล้วรีบตื่นขึ้นมาเพื่อไปสนามบิน
สิ่งที่ผมได้รับแจ้งกลับมาจากแบรนด์สายการบินนี้คือ ไฟลทดีเลย์ ไม่มีคำขอโทษ ไม่มีใครใส่ใจคอยดูแลผู้โดยสารที่ไม่สามารถเดินทางได้ตรงตามเวลาที่กำหนด
ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดที่จะคอยบอกกับผู้โดยสารถึงสาเหตุที่ไฟลทต้องดีเลย์
ช่วยไม่ได้ก็ไฟลทมันดีเลย์ พวกคุณจะเอาอะไรกันหนักหนา ปล่อยให้ผู้โดยสารคอยกันต่อไป โดยปราศจากเหตุผลที่แท้จริง
ในทางตรงกันข้าม ถ้าคุณมาสาย เคาน์เตอร์ check-in จะปิด ถึงเวลาเครื่องบินต้องบิน มันเป็นปัญหาของผู้โดยสารไม่มีสายการบินใดมารอผู้โดยสารหรอก
ในบางโอกาสถ้าผู้โดยสารได้ check-in เข้าไปแล้วแต่อาจเดินช้อปปิ้งจนเพลินหรือลืมดูนาฬิกา ผู้โดยสารผู้นั้นอาจโดนสายการบินประนาฌได้ด้วยการป่าวประกาศออกไมโครโฟนเสียงดังลั่นสนามบินว่า “ผู้โดยสารที่ใช้นามว่าคุณ…กรุณารีบขึ้นเครื่องได้ที่ประตูทางออกหมายเลข…เดี๋ยวนี้”
แล้วถ้าคุณยังไม่ขึ้นเครื่องประตูเครื่องบินก็จะถูกปิด กระเป๋าที่คุณ check-in ที่อยู่ใต้ท้องเครื่องบินก็ถูกแยกออกคืนคุณโดยทันที และตั๋วโดยสารในเที่ยวบินนั้นก็ไม่สามารถนำกลับมาใช้ได้อีก
ผมไม่ถือถ้าเราไม่สามารถปฏิบัติตามกฎการบินได้อย่างเคร่งครัด สายการบินไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมารองรับผู้โดยสารคนใดคนหนึ่งเพียงแค่คนเดียว คุณต้องยอมรับสภาพกับการที่เขาเด้งกระเป๋าคุณออกจากใต้ท้องเครื่องบิน
แล้วเกิดอะไรขึ้นกับความล่าช้าในเที่ยวบินที่ผมต้องเดินทางไปเชียงใหม่?
ผมต้องกระเสือกกระสนย้ายไปนั่งอีกสายการบินนึงที่มีตารางการบินไปเชียงใหม่เวลา 7.30 น.
ต้องเสียค่าตั๋วโดยสารใหม่ให้กับสายการบินใหม่ แต่ต้องรอเงินคืนจากสายการบินที่เกิดความล่าช้าเป็นเวลานานพอสมควร
เขาไม่ผิด เพียงแต่แบรนด์แบรนด์นั้นกำลังลงโทษผู้บริโภคอยู่อย่างไม่รู้ตัว
มันเป็นเรื่องยุติธรรมไหม ถ้าผู้โดยสารจ่ายเงิน 100 บาท แต่กลับได้แค่ 80 บาทของความคาดหวัง
20 บาทที่หายไปคือความล่าช้าของสายการบิน กำหนดการที่ถูกกระทบกระเทือนในจังหวัดเชียงใหม่ การรอคอยของผู้ประกอบการ SME 80 ชีวิต และการที่ต้องรอเงินคืนจากสายการบินที่เป็นต้นเหตุของปัญหาที่เกิดความล่าช้า
ผมรู้สึกว่าผู้บริโภคในยุคนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสุดๆ
เอาใจยากมากยิ่งขึ้น
ที่สำคัญไม่มีใครเลยที่จะยอมให้ใครมาเอาเปรียบตนเองได้อีกต่อไป
ผู้ประกอบการบางรายมีอัตราการเปลี่ยนแปลงตัวเองที่ช้ากว่าผู้บริโภคหลายเท่า
ถ้าผู้บริโภคต้องจ่ายเงิน 100 บาทออกไป ผมยืนยันว่าไม่มีใครที่มีความคาดหวังจากสิ่งที่จะได้รับมาบนพื้นฐานของความพึงพอใจต่อประสิทธิภาพของสินค้าหรือบริการนั้นเพียงแค่ 80 บาท
มีแต่จะคาดหวังมากกว่า 100 บาท
คิดถึงตัวคุณเองตอนไปซื้อส้มที่ตลาด
แม่ค้าบอกว่ากิโลละ 35 บาท คุณจะเอ่ยปากต่อแม่ค้าทันทีว่า 3 กิโล
100 บาทได้มั้ย
แปลว่าคุณซื้อได้ถูกลง 5 บาท
แล้วคุณเคยขอของแถมบ้างหรือเปล่า เมื่อซื้ออะไรในปริมาณมากๆหรือในราคาสูงๆ
จริงไหมที่ผู้บริโภคยิ่งมีความคาดหวังสูงมากขึ้น เมื่อต้องจ่ายเงินแพงมากขึ้น
ถ้าคุณต้องเดินทางโดยสายการบินแบบประหยัด (Low cost airlines) การที่เขาไม่มีหนังสือพิมพ์ อาหารหรือเครื่องดื่มบริการให้คุณฟรีในขณะเดินทาง คงไม่ได้ทำให้ผู้โดยสารทั่วไปหงุดหงิด
ในทางตรงกันข้ามคุณจะลุกขึ้นมาโวยวายเรียกร้องสิทธิ์ของคุณทันที หากสายการบินแห่งชาติไม่บริการหนังสือพิมพ์ อาหารหรือเครื่องดื่มในขณะเดินทาง
เป็นเพราะราคาเป็นตัวกำหนดระดับและความหลากหลายของการบริการ ที่เป็นตัวกำหนดระดับของความคาดหวังในท้ายที่สุด
อย่างไรก็ตาม ทำไมผู้โดยสารถึงไม่ให้อภัยสายการบินทุกระดับ ไม่ว่าจะเต็มราคาหรือแบบประหยัด (Low Cost Airlines) ในกรณีที่เครื่องบินต้องล่าช้า
อย่าบอกนะว่าแบบประหยัด (Low Cost Airlines) เครื่องออกล่าช้าได้มากหน่อย
การตรงต่อเวลาของสายการบินและความปลอดภัยเป็นสิ่งที่ทุกสายการบินจะต้องมีอยู่ในสายเลือดของธุรกิจการบิน ไม่ว่าคุณจะเกิดมารวยหรือเกิดมาจน ชีวิตของทุกคนมีค่าเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่ใช่ว่าเมื่อเครื่องบินต้องล่าช้า คนรวยเท่านั้นที่จะถูกกระทบกระเทือน
ลองนึกถึงคนจนบ้างว่า ถ้าเขาต้องรีบบินไปให้กำลังใจภรรยาสุดที่รัก ที่กำลังรอคลอดลูกอยู่ในโรงพยาบาล จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเครื่องล่าช้า และสามีจะไม่มีโอกาสเข้าไปในห้องคลอดเพื่อให้กำลังใจ
คงขำดีถ้าสายการบินแบบประหยัด (Low Cost Airlines) จะบอกกับผู้โดยสารว่าเครื่องบินทุกลำของเขาไม่มีเข็มขัดนิรภัย เนื่องจากแนวคิดของธุรกิจคือแบบประหยัดและถอดเอาเข็มขัดในทุกที่นั่งออกหมด
กรุณาอย่าลงโทษผู้บริโภค
คุณขาดเขาแล้วคุณจะรู้สึก
ใครคือคนที่จ่ายเงินเดือนให้กับคุณ
ไม่ใช่ CEO หรือเจ้าของธุรกิจอย่างแน่นอน
คนเหล่านั้นแค่ทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยความสะดวก (Facilitator) ในการนำเงินของลูกค้าส่งต่อไปยังคุณ
จงเทิดทูนลูกค้าเยี่ยงราชาเป็นคำที่ยังคงใช้ได้อย่างดีในทุกๆยุคทุกๆสมัย และอีกหลายร้อยปีข้างหน้า
ธุรกิจขาดลูกค้าไม่ได้ แต่ลูกค้าขาดคุณได้เพราะเขามีทางเลือกมากมาย
คุณจับผู้บริโภคเป็นตัวประกันไม่ได้อีกต่อไป
ถ้าใครจับผู้บริโภคเป็นตัวประกัน ตัวประกันเหล่านี้แหละที่จะกลายสภาพเป็นผู้ก่อการร้ายในที่สุด
เขาจะบอกต่อในความชั่วร้ายของธุรกิจที่ลงโทษเขา อย่างที่เราทราบกันในคำว่า Word of Mouse และ Word of Mouth
ในตำราเขาบอกว่าถ้าลูกค้าไม่พึงพอใจเขาจะบอกต่อ 10 คน และถ้าไม่พึงพอใจอย่างมากๆก็จะบอกต่อ 20 คน
ผมว่าแนวคิดนี้น่าจะผิดไปแล้ว
สมัยนี้ถ้าไม่พอใจจะน้อยหรือจะมากไม่ใช่ประเด็น ลูกค้าจะบอกต่อเป็นพันๆ หมื่นๆ หรือแสนๆ ด้วยเทคโนโลยีที่ทันสมัยอย่าง Facebook, Twitter หรือส่ง Clip Video ลง Youtube
งานนี้มีแต่เจ๊งกับเจ๊งอย่างเดียว
มาตั้งต้นกันใหม่เถอะ
Customer is always king.
Categories: Articles Anything | No Comments
เปิดตัว Pocket Book “SME Big Idea คิดเขย่าโลก” โดย ดร.สรณ์ จงศรีจันทร์
October 14th, 2014
สำนักพิมพ์ DMG เปิดตัว 5 Pocket Books เขียนโดย 5 ดร. นักเขียน นักคิด และนักบรรยาย เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2557 ที่ตึกอัมรินทร์พลาซ่า
Categories: Uncategorized | No Comments
